خاطراتـ اولـ مهر منـ و الهامـ ... !

 1 / مهر / 90                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      دلـ ... !

بی صاحاب خیلی زود به هر چیزی عادتـــــ میکنهـ ... !!

 چه خوبـ ... ! ، چه بد ... !

یادش بخیر ، 1 / مهر / 90 ،،، نه ببخشید ، 2 / مهر / 90 ! آخه اون سال

روز یکم به خاطر شهادت امام صادق ( ع ) تعطیل بود .

اولین روز هم مدرسه ای و همکلاسی شدن من با بچه های قم ،

تو دبیرستان خوارزمیـ ،،،

آره ، داشتم میگفتم ؛ ساناز معینی تو صف که بودیم داشت اشک میریخت ،

گفتم : چرا

گریه میکنی ؟ دلت برای دوستات تنگ شده ؟ گفت : آره ، دقیقاً . گفتم :

گریه نکن ، اگه

جای من بودی چی میگفتی ؟ شهر جدید ، خونه جدید ، مدرسه جدید ،

مقطع جدید ، دبیرای جدید و ...

از همه مهمتر دور شدن از دوستات به اندازه صد و خورده ای کیلومتر ... !

چیزی نگفت ، فقط لبخند زد !!!

گفتم : حالا نگفتی اسمت چیهـ ...

خوب یادمه وقتی زنگ خورد ، من و ساناز دم در کلاس بودیم و داشتیم

با هم بحث میکردیم که تو اومدی و خیلی راحت میون مکالمه ما خودتو

دخالت دادی

و از اونجا یواش یواش دوستیمون شروع شد ،،،

گفتی : از کدوم مدرسه اومدی ؟ گفتم : قم نبودم . تو گفتی : کجا بودی ؟

گفتم : تهران ! گفتی : اِ چه جالب ! کدوم منطقه ؟ _ منطقه 12 .

 _ ما هم چند سال تهران زندگی کردیم ، گفتم کدوم منطقه یه موقع دیدی

شناختم مدرسه اترو . 

خیلی احساس غریبی میکرد

م ، مخصوصاً اون اوائل یکسره و مدام تو فکر

تهران بودم و بسـ ؛

اما از وقتیکه تو گفتی از اونجا اومدی دلم به تو خوش شد و عادتـــــم شدی

تو ... !

1 / مهر / 91

سال دوم به دلایلی من و تو تصمیم گرفتیم که بریم دنبال یه مدرسه عالی ،

یه مدرسه ای که کنکوری باشه .

بگذریم از این حرفا ، یه روز زنگ زدم خونتون و گفتم : کدوم مدرسه نوشتی ؟

گفتی : رازی . گفتم : کجاست و ...

اونطور که مامان من دنبال مدرسه میگشت ، من قرار بود برم نجمیه و

حالا بر حسب سرنو شت یا هر چیز دیگه ؛ اسم من هم در کنار اسم تو اما تو

توی کلاسدوم تجربی و من تو کلاس دوم ریاضی اسم نوشتمـ ...

شب اول مهر خیلی استرس داشتم از اینکه میخوام باز دوباره

برم توی یه محیط جدید و بچه های جدید ،،

همون شب با هم هماهنگ کردیم که تقریباً سر یه ساعت اونجا باشیم تا

تنهام نمونیم .

وقتی وادرد مدرسه شدم محیط آشنا بود ، خوب آخه کلاسای مرور ریاضی1

رو که تابستون مدرسه برای اولا گذاشته بود رو اومده بودم اما هنوز یه تعداد از

بچه ها نا آشنا بودن ، چند دقیقه ای گذشت و تو اومدی ...

یادته ! چطور از دلتنگی همدیگرو در آغوش کشیدیمـ ؟!

بعد از اینکه اومدی از خاطرات تابستون یکی تو گفتی و یکی من ،

تا اینکه زنگ خورد ...

1 / مهر / 92

صبح به نرگس محمدی میگفتم : با همه ی بد اخلاقیا ، لجبازیا و اخماش

( الهام ) دلم براش تنگ شده ، اونقدر که باورت نمیشهـ !!

یادمه پارسال طاقت 1 روز غیبتت رو نداشتم حالا چطور قراره یکسال بدون تو بگذره ؟

الهام من هنوز اینجا غریبم ، تنهام نزار دوس جووون !!!